اختصاص هَش و امضای دیجیتال به مقاله های شما

آمایش سرزمین

برنامه ریزی محیط زیست

برنامه ریزی کاهش اثرات تغییرات اقلیمی

محیط زیست و توسعه پایدار

برنامه ریزی توسعه صنایع زیستیار و کم کربن

برنامه ریزی بهبود تاب آوری نهادهای اجتماعی

فرهنگسازی حفاظت از محیط زیست

نقش صنعت تبلیغات در حمایت از محیط زیست

محیط زیست و گردشگری 

علوم پایه و محاسبات زیست محیطی

کاربرد سیستم اطلاعات جغرافیایی در محیط زیست

برنامه نویسی و تحلیل داده های زیست محیطی

 ارزیابی اثرات زیست محیطی

اقتصاد محیط زیست و مدل های مرتبط

برآورد و ارزش گذاری منابع طبیعی و محیط زیست

برآورد و تعیین خسارات محیط زیست

هزینه ها و منافع خارجی و اجتماعی محیط زیست

برنامه ریزی کاهش ریسک مخاطرات زیست محیطی

برنامه ریزی محیط زیست شهری

برنامه ریزی محیط زیست روستایی

تحقیقات فیزیکی آب – خاک – هوا 

برنامه ریزی کنترل آلودگی آب – خاک – هوا

برنامه ریزی کنترل سایر آلاینده ها

برنامه ریزی دفع بهینه انواع پسماندها

برنامه ریزی حفاظت از جنگلها – مراتع و تالابها

مرجع نویسی صحیح فارسی

مرجع نویسی صحیح فارسی

مرجع‌نویسی درست در مقالات علمی و پژوهشی اهمیت زیادی دارد، زیرا به اعتبار مقاله و صحت اطلاعات کمک می‌کند.

روش‌های مرجع‌نویسی صحیح در مقالات فارسی با ذکر مثال‌

۱. مرجع‌نویسی در متن

در متن مقاله، معمولاً از دو روش برای ذکر منابع استفاده می‌شود: سبک نویسنده-تاریخ و سبک عددی.

الف) سبک نویسنده-تاریخ

در این سبک، نام نویسنده و سال انتشار در متن ذکر می‌شود. این روش در مقالات علمی و پژوهشی رایج است.

مثال: اگر شما بخواهید به کتابی از “احمدی” در سال ۱۳۹۸ اشاره کنید، می‌توانید به شکل زیر عمل کنید:

  • نقل قول مستقیم:

    “آموزش یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار در هر جامعه‌ای است” (احمدی، ۱۳۹۸، ص. ۴۵).

  • نقل قول غیرمستقیم:

    بر اساس نظر احمدی (۱۳۹۸)، آموزش به عنوان یکی از عناصر کلیدی برای دستیابی به توسعه پایدار در جوامع مطرح می‌شود.

ب) سبک عددی

در این روش، به هر منبع یک شماره اختصاص داده می‌شود و در متن به آن شماره اشاره می‌شود.

مثال: اگر منبع اول یک کتاب باشد، می‌توانید به شکل زیر عمل کنید:

“آموزش یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار در هر جامعه‌ای است” [۱].

۲. فهرست منابع

در انتهای مقاله، باید فهرستی از منابع استفاده شده تهیه کنید. این فهرست می‌تواند به صورت الفبایی یا بر اساس شماره‌گذاری باشد.

الف) سبک نویسنده-تاریخ

در این سبک، فهرست منابع به شکل زیر است:

مثال:

  • احمدی، مهدی. (۱۳۹۸). توسعه پایدار و نقش آموزش. تهران: انتشارات دانشگاهی.
  • رضایی، سارا. (۱۴۰۰). تغییرات اقلیمی و تأثیرات آن بر کشاورزی. تهران: انتشارات علمی.

ب) سبک عددی

در این سبک، فهرست منابع به شکل زیر خواهد بود:

مثال:

  1. احمدی، مهدی. توسعه پایدار و نقش آموزش. تهران: انتشارات دانشگاهی، ۱۳۹۸.
  2. رضایی، سارا. تغییرات اقلیمی و تأثیرات آن بر کشاورزی. تهران: انتشارات علمی، ۱۴۰۰.

۳. مرجع‌نویسی برای منابع مختلف

الف) کتاب

فرمت:

  • نویسنده. (سال). عنوان کتاب. محل نشر: ناشر.

مثال:

  • حسینی، علی. (۱۳۹۹). رویکردهای نوین در آموزش. تهران: انتشارات آوای دانش.

ب) مقاله علمی

فرمت:

  • نویسنده. (سال). “عنوان مقاله”. نام نشریه، شماره(جلد)، صفحات.

مثال:

  • قاسمی، نرگس. (۱۴۰۱). “بررسی تأثیرات تغییرات اقلیمی بر کشاورزی”. نشریه علمی پژوهشی جغرافیا، ۱۲(۳)، ۴۵-۶۰.

ج) پایان‌نامه

فرمت:

  • نویسنده. (سال). عنوان پایان‌نامه (پایان‌نامه کارشناسی ارشد/دکتری). نام دانشگاه.

مثال:

  • احمدی، سمیرا. (۱۴۰۰). بررسی تأثیر آموزش بر توسعه پایدار (پایان‌نامه کارشناسی ارشد). دانشگاه تهران.

نتیجه‌گیری

مرجع‌نویسی صحیح در مقالات علمی و پژوهشی نه تنها به اعتبار مقاله کمک می‌کند، بلکه به خوانندگان این امکان را می‌دهد که به راحتی به منابع اصلی دسترسی پیدا کنند.

رعایت فرمت‌های صحیح و ذکر کامل منابع از اهمیت بالایی برخوردار است. با استفاده از مثال‌های فوق، می‌توانید به راحتی مرجع‌نویسی صحیح را در مقالات فارسی خود اعمال کنید.

کلیه حقوق مادی و معنوی سایت متعلق به صاحب امتیاز و مدیرمسوول سایت می باشد، هرگونه تکثیر رایگانِ محتواهای قیمت دار، پیگرد قانونی  دارد و مشمول دریافت خسارت است.

Don`t copy text!