برنامه ریزان ارشد محیط زیست اغلب دارای تجربه گسترده ای هستند که باعث می شود علاوه بر مهارت های منظم، برای مدیریت وظایف مدیریتی یا اداری نیز مناسب باشند. با در نظر گرفتن این موضوع، نقش برنامه ریز ارشد محیط زیست باید به صورت زیر باشد: تعاملات مثبت و ایمن گروه کاری را تسهیل کنید. محدوده پروژه، برنامه زمانی، معیارها و بودجه را توسعه دهید پروتکل های نظارتی و بهترین شیوه های حرفه ای را از طرف پروژه و تیم هدایت کنید مدیریت تست تجهیزات و کالیبره کردن تجهیزات و ابزار نظارت بر مدیریت سوابق، نگهداری، تخریب پیشنهادهای تجاری برای اهداف مالی ایجاد کنید در تضمین کیفیت شرکت کنید سازماندهی و پیگیری داده های میدانی مناسب درگیر کارهایی مانند تهیه گزارش و ارسال و بررسی همتایان باشید نظارت بر کار میدانی (بررسی، ثبت سایت، آزمایش، نظارت و یکپارچگی داده ها) چندین خدمه میدانی به عنوان اولین نقطه تماس برای ارتباط با ذینفعان داخلی و خارجی شناسایی کنید در گزارش وضعیت میدانی و ارائه یافته های تیم ثبت نام کنید تحقیق و اجرای فناوری جدید با پیشرفت های جدید در زمینه برنامه ریزی زیست محیطی به روز باشید در کمیته‌های توسعه سیاست و مقررات در صنعت شرکت کنید در کمیته های

برنامه ریزان محیط زیست با تمرکز بر پایداری یک طرح شهری، تلاش می کنند تا تأثیر زیست محیطی معماری، لجستیک، سیستم ها و سایر جنبه های یک پروژه توسعه را کاهش دهند.  لیست زیر شامل مسئولیت های معمولی است که یک برنامه ریز زیست محیطی ممکن است با آن مواجه شود:   1 ) پیش نویس طرح ها، شماتیک ها و نقشه ها از انواع مختلف با دست و از طریق برنامه های کامپیوتری 2 ) ارتباط با تیم های برنامه ریزی اضافی، نمایندگان صنعتی، لابی ها، توسعه دهندگان، سهامداران عمومی و خصوصی و اعضای عمومی 3 ) ایجاد درخواست برای پیشنهادات برای توسعه و مناقصه ارزیابی پیشنهادات ارائه شده 4 ) ارائه درخواست‌هایی برای اصلاح آیین‌نامه‌ها و معافیت یا شفاف‌سازی مقررات و سیاست‌هایی که بر پروژه تأثیر می‌گذارد. 5 ) استراتژی، توسعه، و مدیریت برنامه ریزی و تدارکات از مرحله به مرحله توسعه و اجرای مراحل فرآیند برنامه ریزی از طریق سطوح مختلف کار   مفاد برنامه عملیاتی یک برنامه ریز محیط زیست :   از انطباق با نهادهای نظارتی، خط مشی و حقوقی اطمینان حاصل کند با قاطعیت ایده ها و راه حل های پروژه را به ذینفعان داخلی و خارجی منتقل کند نقشه ها، عکس های هوایی،

مراحل ارزیابی استراتژیک زیست محیطی عبارتند از: 1. شناسایی پروژه و محیط زیست و اجتماعی: در این مرحله، پروژه یا فعالیت مورد نظر شناسایی می‌شود و محیط زیست و اجتماعی که تأثیرات پروژه بر آن‌ها ممکن است داشته باشد، بررسی می‌شود.  این مرحله شامل بررسی محیط زیستی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است که در آن پروژه یا فعالیت اجرا می‌شود. 2. شناسایی تأثیرات: در این مرحله، اثرات پروژه یا فعالیت مورد نظر بر محیط زیست و جامعه شناسایی می‌شود. پیامدهای مثبت و منفی پروژه بر محیط زیست و جامعه شناسایی می‌شوند و ارزیابی می‌شود که این تأثیرات چگونه می‌توانند در آینده تغییر کنند. 3. ارزیابی تأثیرات: در این مرحله، اثرات پروژه یا فعالیت بر محیط زیست و جامعه، به صورت کمی و کیفی ارزیابی می‌شود. پیامدهای محیطی و اجتماعی مثبت و منفی پروژه بررسی شده و میزان تأثیرگذاری آنها بر محیط و اجتماع ارزیابی می‌شود. 4. تعیین راهکارها: در این مرحله، راهکارهایی برای کاهش اثرات منفی پروژه بر محیط و اجتماع ارائه می‌شود. همچنین راهکارهایی برای بهره‌برداری از فرصت‌های محیطی و اجتماعی موجود نیز ارائه می‌شود. گزینه‌های مختلفی برای کاهش تأثیرات منفی پروژه بر محیط و جامعه مورد بررسی قرار می‌گیرند و راهکارهایی برای بهبود شرایط محیطی و جامعه، ارائه

چه نوع فعالیت‌هایی می‌تواند تحت عنوان استراتژیک زیست محیطی ارزیابی شود؟ فعالیت های مختلفی می‌توانند تحت عنوان استراتژیک زیست محیطی ارزیابی شوند، از جمله: 1 ) برنامه های توسعه اقتصادی: ارزیابی تأثیرات زیست محیطی برنامه های توسعه اقتصادی، از جمله برنامه های توسعه شهری، برنامه های توسعه صنعتی و برنامه های توسعه پایدار روستایی، از مهمترین مواردی است که تحت عنوان استراتژیک زیست محیطی قرار می‌گیرد. 2 ) طرح های عمرانی: بررسی تأثیرات زیست محیطی طرح های عمرانی مختلف، از جمله ساخت و ساز، جاده سازی، توسعه شبکه های حمل و نقل و زیرساخت های شهری، به عنوان یکی از فعالیت هایی است که می تواند تحت عنوان استراتژیک زیست محیطی ارزیابی شود. 3 ) سیاست های دولتی: ارزیابی تأثیرات زیست محیطی سیاست های دولتی، از جمله سیاست های حمایت از محیط زیست، سیاست های توسعه پایدار و سیاست های مرتبط با تغییرات اقلیمی، نمونه دیگری از فعالیت هایی است که تحت عنوان استراتژیک زیست محیطی ارزیابی می‌شوند. 4 ) پروژه های صنعتی: ارزیابی تأثیرات زیست محیطی پروژه های صنعتی، مانند معادن، کارخانه ها و نیروگاه ها، نیز از دیگر فعالیت هایی است که تحت عنوان استراتژیک زیست محیطی ارزیابی می‌شوند. به طور کلی، هر فعالیتی که تأثیری بر محیط

تعریف ارزیابی استراتژیک زیست محیطی ( Strategic Environmental Assessment ) یا همان ( SEA ): یک فرایند سیستماتیک است که برای ارزیابی پتانسیل تأثیرات زیست محیطی سیاست‌ها، برنامه‌ها، برنامه‌های زمانبندی شده و استراتژی‌های پیشنهاد شده در مراحل قبل از اجرای آن‌ها انجام می‌شود. هدفSEA ، یکپارچه سازی ارزیابی مسائل زیست‌محیطی با تصمیم‌گیری و اطمینان از اینکه عوامل زیست‌محیطی در کنار عوامل اقتصادی و اجتماعی مورد توجه قرار گرفته‌اند، می باشد. از جمله فعالیت‌هایی که در فرآیند SEA انجام می‌شود، می‌توان به شناسایی پتانسیل تأثیرات زیست‌محیطی، تحلیل جایگزین‌ها، توسعه تدابیر کاهش تأثیر و جذب عاملان مرتبط اشاره کرد. این فرایند معمولاً در سطح استراتژیک انجام می‌شود، به این معنی که به جای پروژه‌ها و فعالیت‌های فردی، بر روی برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری‌های جمعی بلندمدت تمرکز دارد. استفاده ازSEA برای اطمینان از اینکه فعالیت‌های توسعه‌ای از لحاظ زیست‌محیطی پایدار هستند و تأثیرات منفی پتانسیلی شناسایی و پیشگیری می‌شود. در بسیاری از کشورها، برای برخی از سیاست‌ها، برنامه‌ها و برنامه‌های زمانبندی شده، الزام قانونی دارد. با انجامSEA، می‌توان به دو هدف اصلی دست یافت: یکپارچه سازی ارزیابی مسائل زیست‌محیطی با تصمیم‌گیری: این رویکرد سیستمی با در نظر گرفتن مسائل زیست محیطی، به تصمیم‌گیران کمک می‌کند تا گزینه‌های مختلف را بررسی کنند و تصمیماتی را

ساختار قانونمند ارزیابی استراتژیک زیست محیطی: در اکثر کشورها، قوانین و مقرراتی برای ارزیابی استراتژیک زیست محیطی وجود دارد. این قوانین و مقررات به منظور حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از تأثیرات منفی بر آن، تدوین شده است.  به عنوان مثال در ایالات متحده، قانون محیط زیست ملی (National Environmental Policy Act) که در سال ۱۹۶۹ تصویب شده است، الزام به انجام ارزیابی استراتژیک زیست محیطی برای هر پروژه فدرال دارد. ارزیابی استراتژیک زیست محیطی شامل چه مواردی است؟ ارزیابی استراتژیک زیست محیطی شامل بررسی تأثیرات محیطی پروژه ها و فعالیت های مختلف بر محیط زیست، بررسی جایگاه اجتماعی و اقتصادی پروژه ها و فعالیت های مختلف و بررسی موانع و فرصت های محیطی است. این بررسی‌ها بر اساس معیارهای مشخصی انجام می‌شوند که به منظور حفاظت و بهبود محیط زیست و جامعه به کار گرفته می‌شوند.